Gülüşümü astım ardımda bıraktığım dünyanın kapısına
Ceplerini boşalt dediler kefenin cebi yokmuşçasına
Film şeridi gibi geçiyor hayatım şimdi renksiz koridorlarda
Karşılar kadir kıymet bilmeyenler koğuşun kapısı açılınca
Sırtımı dayadım güneşin ısıtmadığı buz tutmuş duvarlara
Yüzümdeki çizgileri duvarlara kazıyacağım zamanla
Son kez sayımlar yapılır bir iki üç haydi koğuşlara
Bir avluya kaç ömür sığar arsızlara güven olmayınca
04.05.2018
XKaRaMeLeK38X
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder