Yatsı'nın Karanlığı

 

Ömrümün ilkbaharında yaşıyorum sonbaharımı
Eylül'ün 25'inci yılında koptu ömrümün son yaprağı
Veda rüzgarları süpürüyor şimdi sayılı günlerimi
Şizofrenik hayatım intihara sürükledi dünlerimi

Bir mum üfle şimdi bensiz geçireceğin senelere
Dilek ağacına astığım umutlarım terliyor ecele
Ölüm rüzgarları esiyor kapandı tabutumun kapağı
Ezana beş kala çöktü üzerime yatsı'nın karanlığı

 

13.09.2015
#XKaRaMeLeK38X