Asık suratımı odamın bir köşesine asıyorum
Vardıya değişimi özüme dönüp ağlıyorum
Yok oluşumun portresini gözyaşlarımla çiziyorum
Bakıyorum gözlere yaşama hevesi gitmiş
Karın tokluğuna yaşarken hayatı bitmiş
Yere yığılan adamın kılığına göre vicdan biçmiş
Evet burası dünya yürüyen insansız elbiseler dizmiş
25.05.2014
XKaRaMeLeK38X
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder